చిత్రం – మహర్షి (కొత్తది), రచన – శ్రీమణి గారు.
భళ్లుమంటు నింగి వొళ్ళు విరిగెను గడ్డిపరకతోన, ఎడారి కళ్ళు తెరుచుకున్న వేళన చినుకు పూల వాన, సముద్రమెంత దాహమేస్తే వెతికెను ఊటబావినే, శిరస్సు వంచి శిఖరమంచు ముట్టిడె మట్టి నేలనే..
పదర పదర పదరా, నీ అడుగుకి పదును పెట్టి పదరా ఈ అడవిని చదును చేయి మరి వెతుకుతున్న సిరి దొరుకుతుంది కదరా..
పదర పదర పదరా, ఈ పుడమిని అడిగి చూడు పదరా, ఈ గెలుపను మలుపు ఎక్కడను ప్రశ్నలన్నిటికి సమాధానమిదిరా..
ఓఓఓఓఓఓఓ.. ఓఓఓఓఓఓఓ…
నీ కథ ఇదిరా నీ మొదలిదిరా ఈ పథమున మొదటడుగేయి రా, నీ తరమిదిరా అనితరమిదిరా అని చాటెయిరా..
పదర పదర పదరా, నీ అడుగుకి పదును పెట్టి పదరా ఈ అడవిని చదును చేయి మరి వెతుకుతున్న సిరి దొరుకుతుంది కదరా..
పదర పదర పదరా, ఈ పుడమిని అడిగి చూడు పదరా, ఈ గెలుపను మలుపు ఎక్కడను ప్రశ్నలన్నిటికి సమాధానమిదిరా..
ఓఓఓ భళ్లుమంటు నింగి వొళ్ళు విరిగెను గడ్డిపరకతోన, ఎడారి కళ్ళు తెరుచుకున్న వేళన చినుకు పూల వాన, సముద్రమెంత దాహమేస్తే వెతికెను ఊటబావినే, శిరస్సు వంచి శిఖరమంచు ముట్టిడె మట్టి నేలనే..
కదిలే ఈ కాలం,తన రగిలే వేదనకి, బదులల్లె విసిరిన ఆశల బాణం నువ్వేరా..పగిలే ఇల హృదయం, తన యెదలో రోదనకి, వరమల్లె దొరికిన ఆఖరి సాయం నువ్వేరా..
కనురెప్పలలో తడి ఎందుకని, తననడిగేవాడే లేక, విలపించేటి ఈ భూమి ఒడి చిగురించేలా..
పదర పదర పదరా, ఈ హలమును భుజముకెత్తి పదరా, ఈ భూమిని యెదకు హత్తుకొని మొలకలెత్తమని పిలుపునిచ్చి పదరా,
పదర పదర పదరా, ఈ వెలుగను పలుగు దించి పదరా, పగుళ్ళతో పనికిరానిదను బ్రతుకు భూములను మెతుకులిచ్చు పదరా..
ఏఏఏఏఏఏఏఏ….ఏఏఏఏఏఏఏఏఏ…
ఏఏఏఏఏఏఏఏ….ఏఏఏఏఏఏఏఏఏ…
నీలో ఈ చలనం, మరి కాదా సంచలనం, చినుకల్లె మొదలై ఉప్పెన కాదా ఈ కథనం,
నీలో ఈ జడికి, రేగే అలజడికి, గెలుపల్లె మొదలై చరితగా మారే నీ పయనం..
నీ ఆశయమే తమ ఆశ అని, తమ కోసమని తెలిసాక, నువ్వు లక్ష్యమని, తమ రక్ష అని నినదించేరా..
పదర పదర పదరా, నీ గతముకు కొత్త జననమిదిరా, నీ ఎత్తుకు తగిన లోతు ఇది తొలి పునాది గది తలుపు తెరిచి పదరా..
పదర పదర పదరా, ప్రతొక్కరి కధవు నువ్వు కదరా, నీ ఒరవడి భవిత కలల ఒడి బతుకు సాధ్యపడు సాగుబడికి బడిరాఆఆఆఆఆ..
తనని తాను తెలుసుకున్న హలముకు పొలముతో ప్రయాణం,
తనలోని ఋషిని వెలికితీయు మనిషికి లేదు ఏ ప్రమాణం,
ఉషస్సు ఎంత ఊపిరిచ్చి పెంచిన కాంతి చుక్కవో,
తరాల వెలితి వెతికి తీర్చవచ్చిన వెలుగురేఖవోఓఓఓ..